Το να κουβαλάς πάνω σου μια φωτογραφική μηχανή το 1990 ήταν μια καινοτομία και σου έδινε αυτόματα ένα εκπληκτικό επίπεδο πρόσβασης και αποδοχής. Το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης άλλαξαν για πάντα αυτή τη δυναμική και όχι με καλό τρόπο.

Ο διαδικτυακός κόσμος, ήρθε γάντι στον παραδοσιακά ανασφαλή και εγωϊστικό κόσμο της φωτογραφίας. Και δεν εννοώ τα όμορφα, καθαρά γάντια που φορούσαν κάποτε ο νύφες.

Μια κατάσταση που σου δίνει την ευκαιρία να βελτιώσεις μερικά από τα πράγματα που όταν βγαίνεις έξω ξεχνάς ή δεν τους δίνεις την δέουσα σημασία…

Το να έχεις στυλό δεν σε κάνει συγγραφέα, έτσι και δεν είναι φωτογράφοι όλοι όσοι έχουν μια φωτογραφική μηχανή…

Το μόνο πράγμα που είναι ξεκάθαρο για μένα σχετικά με την έμπνευση, είναι ότι μερικές φορές απλά δεν μου έρχεται. Νομίζω ότι αυτή είναι μια σχετικά γενική αλήθεια για όποιον είναι δημιουργικός άνθρωπος…

Γιατί νιώθω τόσο ευάλωτος πριν ακόμα βρεθώ μπροστά από την κάμερα; Τί μου συμβαίνει όταν η κάμερα στρέφεται προς το μέρος μου; Τί είναι αυτό που τελικά με ηρεμεί και σταματά την κακή αυτοκριτική για την εικόνα μου;

Δεν υπάρχει χρόνος για αναμονή. Ό,τι κι αν κάνεις, κάνε το τώρα. Φωτογραφία, βίντεο, μια ταινία, η έκδοση ενός λευκώματος, έργα, πειραματισμοί. Έχεις αυτούς που μιλούν και περιμένουν την τέλεια στιγμή, και έχεις τους άλλους που απλώς το κάνουν. Αυτοί που κάνουν, που πράτουν, γίνονται θρύλοι αυτοί που περιμένουν τους τρώει η σκόνη.

Έχουμε οδηγηθεί να πιστεύουμε, τουλάχιστον εν μέρει, ότι η καλή φωτογραφία είναι εύκολη, ότι συμβαίνει συχνά και ότι είναι άμεσα εφικτή αγοράζοντας την τελευταία γενιά οποιουδήποτε συστήματος κάμερας που χρησιμοποιείς αυτήν τη στιγμή, καλέ μου φίλε/φίλη επαγγελματία και ερασιτέχνη φωτογράφε. Το πρόβλημα σε αυτή την άποψη είναι ότι πρόκειται για την απόλυτη βλακεία. Ωπ, άρχισε τα δικά του ο Πρωτάτος…

Οι πληροφορίες, τα διδάγματα, οι εμπειρίες αλλά και οι εικόνες που λαμβάνω διαβάζοντας πυροδοτούν συνεχώς δημιουργικές ιδέες, οι οποίες βρίσκουν εφαρμογή στα φωτογραφικά μου έργα. Άλλες φορές συνειδητά και άλλες υποσυνείδητα. Όταν ακούν αυτή για αυτή την επηρροή των βιβλίων πάνω μου, άνθρωποι που συνήθως δεν διαβάζουν, παραξενεύονται…