Τα πλεονεκτήματα του να φωτογραφίζεις σε .jpeg

κείμενο: Θανάσης Πρωτάτος

Ένα από τα πρώτα πράγματα που θα ακούσεις, όταν αρχίσεις να ασχολείσαι σοβαρά με τη φωτογραφία, είναι ότι είναι απαραίτητο να χρησιμοποιείς τη μορφή RAW καθώς έχει πολλά πλεονεκτήματα όσον αφορά την επεξεργασία των εικόνων σου: ευελιξία, μείωση θορύβου κτλ. Και είναι αλήθεια, συνήθως είναι ωφέλιμο να φωτογραφίζεις σε RAW γιατί μπορείς να κρατάς όλες τις πληροφορίες του αρχείου. Γιατί λοιπόν να πας ανάποδα και μην το χρησιμοποιήσεις;

Τα αρχεία RAW είναι αναμφίβολα ένα από τα πολλά πλεονεκτήματα της ψηφιακής φωτογραφίας. Ωστόσο και αυτό είναι προσωπική μου άποψη, το RAW μας έχει κάνει τεμπέληδες όσον αφορά τη φωτογραφική μας τεχνική. Η επιλογή του τύπου μέτρησης που μας ενδιαφέρει περισσότερο και η σωστή έκθεση της φωτογραφίας από την αρχή έχει γίνει λιγότερο σημαντική επειδή γνωρίζουμε ότι μπορούμε να βασιστούμε στο Lightroom ή σε οποιοδήποτε άλλο πρόγραμμα επεξεργασίας εικόνας για την ανάκτηση των φωτεινών/σκοτεινών κάνοντας τις απαραίτητες διορθώσεις από την άνεση του σπιτιού μας.

Επιπλέον, συχνά πέφτουμε στην παγίδα του «δυναμικού εύρους» (dynamic range). Επειδή έχουμε τόσες πολλές πληροφορίες, τείνουμε να θέλουμε να τις χρησιμοποιήσουμε όλες, αν και μερικές φορές απλά δεν είναι απαραίτητο. Αυτό οδηγεί σε ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλοί φωτογράφοι, το οποίο είναι η έλλειψη κατανόησης της ποιότητας του φωτός που συλλαμβάνουμε με έναν φακό.

(γαμήλια προετοιμασία σε jpeg)

Ένα από τα πράγματα που προτείνω σε σχετικές κουβέντες, είναι η μελέτη των μεγάλων δεξιοτεχνών της φωτογραφίας. Πολλοί φωτογράφοι αναζητούν έμπνευση σε ονόματα όπως ο Alex Webb, ο David Alan Harvey, ο ελληνικής καταγωγής Constantine Manos… που εκτός από τη μαεστρία τους στη σύνθεση ή την απαθανάτιση καθοριστικών στιγμών, αυτοί οι φωτογράφοι είναι και δεξιοτέχνες του φωτός.

Μέχρι τώρα θα αναρωτιέσαι πιθανώς τι σχέση έχουν όλα αυτά με το JPEG; Λοιπόν, εδώ είναι το πράγμα. Πολλοί από τους φωτογράφους που θαυμάζουμε χρησιμοποιούσαν φιλμ διαφανειών (Kodachrome, Velvia κτλ) και αυτό το είδος του φιλμ δεν είχε σχεδόν κανένα δυναμικό εύρος. Ή έθετες την έκθεση σου σωστά ή δεν είχες τη φωτογραφία σου, απλά. Πέρα από το ταλέντο, αυτό σήμαινε ότι όλοι αυτοί έπρεπε να έχουν πολύ καλή κατανόηση του φωτός γύρω τους και να αξιοποιούν στο έπακρο τις σκιές όταν τραβούσαν φωτογραφίες.

(τελετή γάμου σε jpeg)

Σήμερα, το πιο κοντινό πράγμα στη φωτογραφία με διαφάνειες, θα ήταν να τραβήξουμε σε JPEG, το οποίο, όπως οι μεγάλοι δάσκαλοι, θα μας αναγκάσει να προσέχουμε περισσότερο αυτό που τραβάμε αλλά και το φως που τραβάμε.

Επιπλέον, οι σύγχρονες κάμερες μας επιτρέπουν να «παίζουμε» με τις ρυθμίσεις της μηχανής μας για να δώσουμε περισσότερη αντίθεση, να αλλάξουμε την ισορροπία λευκού (να δώσουμε στις φωτογραφίες μας πιο ζεστό ή ψυχρό τόνο ανάλογα με την κατάσταση ή το προσωπικό μας γούστο) και πολλά άλλα πράγματα για να προσαρμόσουμε τα JPΕG μας. Έτσι και δεν χρειάζεται να απαρνηθούμε το στυλ μας και έχουμε ένα σημαντικό πρόσθετο πλεονέκτημα. Αφιερώνουμε λιγότερο χρόνο στην μετα-επεξεργασία στον υπολογιστή. Λιγότερος χρόνος μπροστά στον υπολογιστή ισοδυναμεί με περισσότερο χρόνο για να βγεί κανείς ξανά εκεί έξω και να χαρεί την δημιουργία νέων εικόνων! Χώρια το οικονομικό όφελος αν σκεφτεί κανείς τους χρόνους μιας παραγωγής από την αρχή ώς το τέλος.

Δεν λέω ότι πρέπει να χρησιμοποιείς το JPEG συνέχεια και πάντα, ειδικά αν εργάζεσαι σε μια σημαντική δουλειά ή έργο, αλλά κάθε τόσο, ως άσκηση, μπορείς να μεταφέρεσαι σε αυτό για μερικές μέρες για να δείς τι θα συμβεί. Πάω στοίχημα πως θα συνειδητοποιήσεις γρήγορα οτι βλέπεις το φως και τη σκιά με διαφορετικό τρόπο…

(γαμήλιο πάρτι σε jpeg)