κείμενο: Θανάσης Πρωτάτος

Eιλικρινά, είμαι λίγο σε αντίθεση με αυτό το βιβλίο. Αλλά διάολε, η Jane Goodall και ο Douglas Abrams αφιέρωσαν χρόνο για να ολοκληρώσουν τις συνεντεύξεις, να γράψουν από αυτές τα κείμενα και να δημοσιεύσουν αυτό το βιβλίο, οπότε σκέφτηκα, γιατί όχι;

Ελπίζω…

Για χρόνια, μιλώ για την ελπίδα ως τη σπίθα που θα μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο. Πάντα ένιωθα όμως πως με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, οι μεγάλες ιδέες στο τέλος, μένουν μόνο αυτό. Ιδέες.

Η Τζέιν Γκούντολ δεν χρειάζεται συστάσεις, τουλάχιστον από ανθρώπους όπως η αφεντιά μου. Κατάφερα να θυμώσω μια μαϊμού μια φορά σε ένα ζωολογικό κήπο στη Γερμανία, και έκανα υπέροχες γκριμάτσες ως παιδί, που θύμιζαν γορίλες. Κάπου εκεί σταματούσαν όλες μου οι γνώσεις για τα πρωτεύοντα. Εδω που τα λέμε, μετά βίας καταλαβαίνω τους συνανθρώπους μου.

Αλλά η Γκούντολ, με απλά λόγια, είναι ένας θρύλος σχεδόν για έναν αιώνα.

Η δόκτορ Γκούντολ, είναι περισσότερο γνωστή για τη μελέτη της για τους χιμπατζήδες στο Εθνικό Πάρκο Gombe Stream στην Τανζανία. Είναι η ιδρύτρια του Ινστιτούτου Jane Goodall, μιας παγκόσμιας οργάνωσης για τη διατήρηση, την υπεράσπιση, την καλή μεταχείριση των ζώων, την έρευνα και την ενδυνάμωση της νεολαίας, συμπεριλαμβανομένου του παγκόσμιου προγράμματος Roots & Shoots. Και ναι, έχει κάνει εκατό άλλα πράγματα, κάνοντας τους υπόλοιπους από εμάς να φαινόμαστε, τέλος πάντων ας το πω ευγενικά, λιλιπούτειοι. Που είμαστε στην τελική.

Η Γκούντολ, όπως δείχνει καθαρά το έργο της, είναι ένας αισιόδοξος άνθρωπος και έχει μια καλά δομημένη σκέψη γύρω από το γιατί πιστεύει ότι πρέπει να παραμείνουμε αισιόδοξοι σε έναν κόσμο που φαίνεται αποφασισμένος να αυτοκαταστραφεί. Ο Abrams και η Goodall λοιπόν, κάθισαν σε διάφορες τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο, ηχογραφώντας συνομιλίες που κατέληξαν στο "The Book of Hope: A Survival Guide for Trying Times", η αλλιώς το Βιβλίο της Ελπίδας.

Και εδώ είναι που ο ρεαλισμός μου καταστρέφει τη μέρα. Συμφωνώ ότι η ελπίδα είναι βασικό στοιχείο για την επιβίωση του είδους μας. Αλλά πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα ότι το είδος μας μπορεί απλώς να έχει ένα ενσωματωμένο στοιχείο αυτοκαταστροφής και όλα τα δεδομένα δείχνουν ένα δραματικό τέλος. Δεν ελπίζω ότι οι ηγέτες μας θα κάνουν το σωστό. Δεν έχω ελπίδα ότι μπορούμε να οργανωθούμε σε παγκόσμιο επίπεδο, και δεν έχω ελπίδα ότι η νεολαία αυτού του κόσμου μπορεί να σώσει το πλοίο.

Είμαστε στην άκρη ενός νέου σκοταδιού και οι μπαταρίες στους φακούς που κρατάμε, μόλις άδειασαν.

Για αυτόν ακριβώς τον λόγο όμως, αυτό το βιβλίο αξίζει την επένδυση. Αναζητήστε το.

Ισορροπία, βάρος, αντίβαρο και καρφιά στον πίνακα με τις κιμωλίες της ζωής πάνε όλα μαζί…

Εκδότης ‏ : ‎ Celadon Books

• Γλώσσα ‏ : ‎ English

• Σκληρόδετο ‏ : ‎ 252 σελίδες

• Διαστάσεις ‏ : ‎ 14.07 x 2.24 x 21.59 εκ.