κείμενο: Θανάσης Πρωτάτος

Ο COVID δεν ενδιαφέρεται αν είσαι vegan. Ο COVID δεν ενδιαφέρεται αν οι φίλοι που κάλεσες για φαγητό είχαν τον ιό πριν από ένα χρόνο. Ο COVID δεν νοιάζεται που δεν πιστεύεις ότι μπορείς να τον ξανακολλήσεις. Ο COVID δεν ενδιαφέρεται αν δεν υπάρχει εντολή μάσκας. Ο COVID δεν ενδιαφέρεται αν μπείς μέσα μόνο για λίγα λεπτά. Ο COVID δεν ενδιαφέρεται αν είστε φίλοι. Ο COVID δεν ενδιαφέρεται για το τι λέει η κυβέρνησή. Ο COVID δεν ενδιαφέρεται αν είσαι υγιής. Ο COVID δεν νοιάζεται αν είσαι νέος. Ο COVID δεν ενδιαφέρεται αν «δεν αρρώστησες ποτέ». Ο COVID δεν ενδιαφέρεται αν πιστεύεις ότι ο ιός είναι «απλώς ένα κρυολόγημα». Ο COVID δεν ενδιαφέρεται αν αισθάνεσαι ότι «η ζωή επέστρεψε στο φυσιολογικό». Ο COVID δεν νοιάζεται που «οι αριθμοί είναι μειωμένοι». Ο COVID δεν νοιάζεται ότι στα εξεταστικά κέντρα η κίνηση μειώθηκε. Ο COVID δεν νοιάζεται ότι αυτό είναι "business as usual". Ο COVID δεν ενδιαφέρεται αν το ταξίδι σου ακυρώθηκε. Ο COVID δεν ενδιαφέρεται για την εμπορική έκθεση που πρέπει να παρακολουθήσεις και δεν απαιτεί μάσκες. Ο COVID δεν νοιάζεται ότι μπορεί να είσαι ασυμπτωματικός. Ο COVID δεν νοιάζεται ότι η μάσκα σου ήταν γύρω από το λαιμό ή το μπράτσο σου. Ο COVID δεν νοιάζεται που είσαι επαγγελματίας αθλητής. Ο COVID δεν νοιάζεται ότι η συναυλία ήταν έξω. Ο COVID δεν νοιάζεται αν νομίζεις ότι το εμβόλιο έχει συσκευή παρακολούθησης. Ο COVID δεν νοιάζεται για τα σύνορα. Ο COVID δεν ενδιαφέρεται για τη φυλή. Ο COVID δεν νοιάζεται οτι κάνεις γιόγκα. Ο COVID δεν νοιάζεται που είσαι Δεξιός ή Αριστερός. Ο COVID δεν νοιάζεται που είσαι δημοκράτης. Ο COVID δεν ενδιαφέρεται για την οικονομία. Ο COVID δεν ενδιαφέρεται για το οικονομικό έτος. Ο COVID δεν ενδιαφέρεται για τους οικογενειακούς δεσμούς. Ο COVID δεν νοιάζεται που νομίζεις ότι έχει φύγει. Ο COVID δεν νοιάζεται που αγαπάς τον Ιησού ή τον Αλλάχ. Ο COVID δεν νοιάζεται που δεν σου αρέσει να φοράς μάσκα. Ο COVID δεν νοιάζεται που δεν πιστεύεις ότι είναι αληθινός.

Ο COVID δεν νοιάζεται ότι θα μεταδώσεις τον ιό –κατά μέσο όρο– σε επτά έως δεκατέσσερις άλλους.

Έγραψα αυτό το μικρό σημείωμα αφού άκουσα ότι δύο φίλοι είναι στο δρόμο για το νοσοκομείο με καταστροφικά συμπτώματα COVID. Μια ακόμη καλή φίλη, έχει από καιρό COVID και δεν έχει φύγει από το σπίτι της εδώ και δεκαοκτώ μήνες. Και όχι, δεν είναι ηλικιωμένη με υποκείμενα νοσήματα. Είναι νέα, υγιής και δυσκολεύεται να λάβει θεραπεία. Τέσσερις ακόμη φίλοι το έχουν και απλά το περνούν χαλαρουϊτα.

Έγραψα το παραπάνω κειμενάκι γιατί περιφρονώ την τεμπελιά και απεχθάνομαι την βλακεία. Κουράστηκα να ακούω αναλήθειες σχετικά με τον ιό. Αναλήθειες καλυμμένες ως γεγονός για να επιτρέψουν σε κάποιον να ζήσει τη ζωή που θέλει να ζήσει, σε αντίθεση με τη ζωή που είναι καλύτερη για όλους μας.

Οι περισσότεροι από τους αληθινά εγωιστές φίλους μου κόλλησαν τον COVID νωρίς. Σχεδόν όλοι αρνήθηκαν ότι το κόλλησαν, αρνήθηκαν τη σοβαρότητα και ο καθένας ισχυρίστηκε ότι δεν το είχε μεταδώσει ποτέ σε κανέναν άλλο. Η πανδημία, προφανώς, μεταδόθηκε μέσω άλλων. Όχι αυτοί, όχι, ποτέ. Ακόμα νιώθω σαν να είμαι περιτριγυρισμένος από τους χαζούς, τους αλαζόνες και τους αδαείς. Αεροπλάνα με ανθρώπους που βήχουν, ατελείωτες ουρές αεροδρομίου χωρίς μάσκα. Πώς μπορούμε να είμαστε τόσο ηλίθιοι γνωρίζοντας αυτό που ΗΔΗ γνωρίζουμε;

Για να παλέψει τον καρκίνο, μια καλή μου φίλη φωτογράφος, έπερνε καθημερινά τρία αντιβιοτικά, δύο φορές την ημέρα για δύο χρόνια. Και αυτό ανάμεσα απο τις χημειοθεραπίες που έπρεπε να κάνει ανα διαστήματα. Η διαδικασία αυτή, σκότωσε τα πάντα μέσα της, μαζί με το κακό και τα καλά. Δόντια σαπίσαν, μαλλιά πέσαν. Καταστράφηκε το πεπτικό. Έκανε τη θεραπεία χωρίς πότε να διαμαρτυρηθεί. Δεν πήρε σχεδόν ποτέ άδεια από τη δουλειά. ΑΥΤΑ τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Το να φορέσουμε μια μάσκα είναι απλά το τίποτα και όμως δεν μπορούμε να ενοχληθούμε.

Ο COVID έγινε ο καθρέφτης στο μέλλον του πλανήτη. Μιλάμε για την κλιματική αλλαγή αλλά δεν μπορούμε να φορέσουμε μια μάσκα; Τι συμβαίνει όταν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ πρέπει να κάνουμε μια θυσία; Χωρίς νερό κάθε Τετάρτη; Πώς μας φαίνεται; Είναι αυτό παραβίαση των πολιτικών μας ελευθεριών; Και όταν λέω «μας», δεν αναφέρομαι σε κάποιον από εσάς συγκεκριμένα. Αναφέρομαι στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο. Εγώ, εσύ και όλοι οι άλλοι. Αποτύχαμε εδώ άνθρωποι. Σίγουρα, είχαμε τρελά επιτεύγματα και απίστευτες νίκες σε ορισμένα επίπεδα, αλλά διαβάσατε την έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας; Είμαστε λιγότερο προετοιμασμένοι τώρα από πριν, έχουμε μηδενικά χρήματα και πόρους στην άκρη και το ευαίσθητο κοινό μας έχει «κουραστεί» από το να πρέπει να μείνει σπίτι.

Τι συμβαίνει όταν φτάσει ο COVID νούμερο 23; Ή κάτι χειρότερο; Ξέρω ότι οι περισσότεροι bloggers γράφουν στις εικονικές σελίδες τους για να κερδίσουν κάτι. Οι περισσότεροι δεν θα μιλούσαν ποτέ σοβαρά για πολιτική ή θρησκεία ή για COVID επειδή σίγουρα δεν θα βοηθούσε με αριθμούς, likes, traffic, προβολές και ιστέτερα, ιτσέτερα. Αλλά δεν με νοιάζει. Αυτή είναι μια τόσο παράξενη συγκιρία που δεν μπορώ να μην σχολιάσω. Βλέπετε ξαναδιαβάζω, εντελώς τυχαία το «Σφαγείο Νούμερο Πέντε» του Vonnegut. Μόλις σήμερα διάβασα 30.000 νέες περιπτώσεις στην Ελλάδα, αλλά αυτός ο αριθμός θα μπορούσε να είναι τριάντα φορές μεγαλύτερος. Οι εισαγωγές στα νοσοκομεία αυξάνονται κατά δέκα τοις εκατό και οι θάνατοι, αυτοί γαργάρα, εν όψη καλοκαιρινών διακοπών. Και πριν από μια ώρα άκουσα κάποιον να λέει «τουλάχιστον κανείς δεν πεθαίνει πια και όλα τα κρούσματα είναι ήπια».

Ναι, ζούμε σε έναν κόσμο «μετα-αλήθειας» τώρα. Το καταλαβαίνω. Αυτό το έβλεπα να έρχεται εδώ και χρόνια. Βλέπετε η δουλειά του φωτογράφου, είναι μια δουλειά παρατήρησης πάνω απόλα. Όταν δουλέυεις μέσα στην εικόνα, βλέπεις πολλά να έρχονται πριν αυτά έρθουν. Αλλά αυτό που δεν είδα ήταν πόσοι άνθρωποι θα λάτρευαν αληθινά αυτή την νέα πραγματικότητα. Πόσοι άνθρωποι θα σταματούσαν να εκπαιδεύονται, να μορφώνονται και θα κατάπιναν το οτιδήποτε. Ο εισβολέας της 26ης Φλεβάρη (ανακοίνωση το 2020, πρώτου κρούσματος covid στην Ελλάδα) είναι «τουρίστας» και ο COVID θα «εξαφανιστεί ως δια μαγείας». Ή, γιατί να μην πιείτε λίγη χλωρίνη; Ίσως ζούμε απλώς σε έναν προσποιητό κόσμο τώρα. Προσποιήσου ό,τι χρειάζεσαι αυτή τη στιγμή και προσποιήσου κάτι άλλο αργότερα.

Μίλησα με έναν φίλο τις προάλλες. Δεξιός. Ένας άνθρωπος που γνωρίζω εδώ και σαράντα χρόνια. Τον ρώτησα σχετικά με το θέμα. Μου είπε «πού τα ακούς αυτά;» του είπα «Διαλέξτε οποιαδήποτε αξιόπιστη πηγή ειδήσεων οπουδήποτε στον κόσμο, όλοι αναφέρουν το ίδιο πράγμα». «Τι είναι μια αξιόπιστη πηγή ειδήσεων;» με ρώτησε. Του είπα μια. «Δεν το βλέπω αυτό», μου απάντησε. Του πρότεινα άλλο. «Δεν το διαβάζω», μου είπε. Και εδώ βρίσκεται η ουσία. Το ρεζουμέ που λέμε.

Διαβάστε, δείτε, ακούστε οτι σας κάνει να νιώθετε καλά αλλά αφήστε την αλήθεια έξω.

Και αυτό το άτομο άρχισε τότε να παραπονιέται για την οικονομία. Και…περίμενε….περίμενε. Αυτό το άτομο προσβλήθηκε από το covid επειδή του είπαν ότι το εμβόλιο είχε συσκευή παρακολούθησης και ότι η χρήση μάσκας δεν θα είχε κανένα αποτέλεσμα. (ήταν άρρωστος για τέσσερις μήνες)

Κοιτάξτε, είμαι ένας εντελώς ελαττωματικός άνθρωπος. Αυτό θα πει όποιος με ξέρει. Δεν διαφωνώ καθόλου σε αυτό. Αλλά εσύ κι εγώ οφείλουμε να γίνουμε καλύτεροι, από αυτό. Πραγματικά πρέπει. Δεν είμαστε ο εχθρός. Η αλήθεια δεν είναι ο εχθρός. Τα γεγονότα δεν είναι ο εχθρός. Τα μαθηματικά δεν είναι ο εχθρός. Η επιστήμη δεν είναι ο εχθρός.

Η βλακεία είναι ο εχθρός.